Met het oog op de verkiezingen van 9 juni sprak het Custodes Instituut met Francesca Van Belleghem, juriste, migratie-experte en kandidaat-Kamerlid voor het Vlaams Belang (kieskring Oost-Vlaanderen). Samen met haar partijvoorzitter schreef zij een boek over een thema dat de gemoederen niet-aflatend beroert: migratie.
ROAN ASSELMAN: Mevrouw Van Belleghem, samen met Tom Van Grieken schreef u het boek ‘Migratiestop’. Laten we beginnen met het ‘waarom’.
FRANCESCA VAN BELLEGHEM: Het boek is organisch gegroeid. Toen ik net voor het Vlaams Belang werkte, begon ik een Excel van migratiecijfers en -feiten bij te houden. In België heb je immers geen website die als kenniscentrum dient, dus begon ik er zelf mee. En die Excel, die is uitgegroeid tot een enorm document met cijfers over bevolkingsgroei, vruchtbaarheid, onderwijsprestaties… afijn, heel veel, dus. Heel veel zaken die op de ene of de andere manier beïnvloed worden door of een invloed hebben op migratie. Aan die cijfers hebben we dan gevolgen gekoppeld en vanuit die gevolgen zijn we op zoek gegaan naar oplossingen. En dat, in een notendop, is ons boek.
Wat zijn enkele cijfers die u in het oog sprongen?
Criminaliteit is een grote. Ik had allang het gevoel dat migranten substantieel oververtegenwoordigd worden in criminaliteitscijfers. En dus zijn we allerlei vragen beginnen stellen waaruit blijkt dat dat ook klopt. Vreemdelingen maken 13 procent uit van de bevolking. Met vreemdelingen bedoelen we dan ‘niet-Belg’. Als je ook kijkt naar afkomst, mensen met een vreemde origine, zitten we trouwens aan bijna 35 procent van de populatie. Voor criminaliteit worden cijfers over de landen van herkomst helaas niet bijgehouden, want “niet opportuun”. U weet ook wel waarom dat niet gebeurt. Maar goed, uit de cijfers die we wel hebben blijkt dat meer dan 44 procent van de gevangenisbevolking niet-Belg is. Dat is dus een oververtegenwoordiging met een factor drie.
Kunnen we een verder onderscheid maken op basis van nationaliteit?
Natuurlijk, en ik ga hier niets wereldschokkend zeggen. De Noord-Afrikaanse wereld is sterk vertegenwoordigd in ons gevangenissysteem. Marokkanen, veel Algerijnen. En we houden dus geen cijfers bij over de herkomst van de personen die wel de Belgische of, bijvoorbeeld, de Nederlandse nationaliteit hebben. Aan het begin van deze eeuw hebben we actief besloten om dat niet te doen, terwijl men dat in Nederland bijvoorbeeld wel doet. Ik kan u geen exacte cijfers geven, maar ook daar zal het u niet verbazen dat een groot deel van de Belgen of Nederlanders van buitenlandse origine zijn.
U sprak ook over de vruchtbaarheidscijfers.
Gemiddeld heb je 2.1 kinderen nodig om je bevolking in stand te houden. Maar ons vruchtbaarheidscijfer, dat ligt vandaag op 1,43. Dat betekent niet dat er niet steeds meer mensen in België wonen. De bevolking neemt toe, maar dat is uitsluitend het resultaat van immigratie. Je ziet bovendien dat het vruchtbaarheidscijfer bij niet-Belgen die hier wonen veel hoger ligt, namelijk op 2,35.
Moeten we wat migratie betreft geen tweevoudig onderscheid maken? Wie komt en waarom komt men?
Door over deze kwesties te lezen en eigen onderzoek te doen, werd het me duidelijk hoeveel manieren er wel niet zijn om verblijfsrecht in België te verkrijgen. In het journaal spreken ze vooral over twee vormen van migratie. Ten eerste, arbeidsmigratie. Dat is het VOKA-N-VA-verhaal. Ten tweede, asiel. De vluchtelingen, dus. Maar dat zijn niet de enige kanalen. Bijvoorbeeld: het belangrijkste migratiekanaal is niet asiel, is niet arbeidsmigratie, maar wel gezinshereniging. Vier op de tien migranten arriveert in België via gezinshereniging. Eén erkende vluchteling kan zijn vrouw, zijn kinderen, soms nog anderen laten overkomen. Hetzelfde geldt voor arbeidsmigranten. Dat kan niet de bedoeling zijn.
We zien bijvoorbeeld dat bijna zestig procent van de vrouwen van buiten de EU niet werkt en geen werk zoekt. We zien ook dat de hooggeschoolde arbeidsmigranten na de werkperiode vertrekken, maar de laaggeschoolde arbeidsmigranten niet. Dat zijn mensen die dan, samen met hun gezin, een extra kost worden voor de samenleving. En kosten, die hebben we onder meer door de vergrijzing al genoeg.
Hoe pakt het Vlaams Belang de toestroom van migranten via gezinshereniging dan aan? Door de gezinshereniging voor vluchtelingen in te perken of door de vluchtelingenstatus aan strengere voorwaarden te onderwerpen?
Asielzoekers moeten opgevangen worden in de eigen regio. Eén asielzoeker kost ons vandaag 2.500 euro per maand, maar met een veel kleiner budget kunnen we elders veel meer doen. Kijk, ik snap waarom migranten België verkiezen. En ik begrijp ook dat er een soort van overgangsperiode moet zijn, waarbij België de opvang in de eigen regio mee ondersteunt. Wij zijn geen onmensen, in tegenstelling tot wat andere partijen soms over ons vertellen. Maar dat kan in de herkomstregio met minder geld en zonder de negatieve neveneffecten van een massale influx van niet-Europese migranten.
Nu, die steun, die moet wel gekoppeld worden aan een sterke bescherming van onze buitengrenzen, zowel juridisch als fysiek. Juridisch, door ervoor te zorgen dat mensen die illegaal het grondgebied betreden automatisch hun recht op asiel in onze contreien verliezen. Mensen die illegaal België binnenkomen moeten er zeker van zijn dat zij niet zullen blijven. Geef hen die zekerheid, en de illegale overtochten en rondzwervingen door Europa zullen sterk afnemen. Maar dat kan enkel werken als we mensen ook – manu militari als het moet – verwijderen van het grondgebied. En het hen moeilijker maken om überhaupt op een illegale manier voet aan wal te zetten in Europa, dat natuurlijk ook.
U had het over het ‘VOKA-N-VA-verhaal’. Dat verhaal is natuurlijk niet uit de lucht gegrepen. Onze bevolkingspiramide keert zich om en er zijn onvoldoende werkenden om de vergrijzingskosten te dekken. Moeten we dan niet extra inzetten op nieuwe arbeidskrachten?
Er zijn verschillende aspecten aan dat verhaal. We moeten er vooreerst voor zorgen dat de eigen mensen zich opnieuw comfortabel genoeg voelen om meerdere kinderen te krijgen. Da’s een andere manier om te zeggen dat we een gezinspolitiek moeten voeren die ouders, moeders in het bijzonder, de vrije keuze geeft om hun kinderwens in vervulling te laten gaan. Vlamingen willen meer kinderen, maar durven die stap niet te zetten door financiële en andere belemmeringen. Die belemmeringen wegwerken is een eerste manier om onze nationale bevolkingspiramide weer meer op een echte piramide te doen lijken.
U gaat Vlaams minister Gwendolyn Rutten (Open Vld) boos maken. “Kinderen zijn er niet voor de natie”, was haar reactie op de voorstellen van het Vlaams Belang.
Dat staat niet zo in onze voorstellen, hè. Ze plakte twee stukjes aan elkaar, en deed alsof we vrouwen in broedmachines willen veranderen. Dat is niet zo, en voor de rest ga ik er niet veel woorden aan vuil maken. Behalve dan dit: dat ultraliberaal idee dat de creatie en de opvoeding van de volgende generatie geen enkele impact heeft op de eerdere, is volslagen idioot. Dat begrijpt toch iedereen? Kinderen krijgen is een mooie daad, een daad van zelfopoffering ook. Ik heb er zelf twee, ik ken er wel iets van. Maar vervolgens zeggen dat het voeren van een positieve gezinspolitiek neerkomt op vrouwen aan de haard zetten… (Zucht) Goed, niet te veel woorden, zei ik (glimlacht).
De natuurlijke aangroei is één manier, maar zelfs als het vruchtbaarheidscijfer vandaag de lucht in schiet, dan nog moeten we de eerstvolgende twintig jaar zien te overbruggen. Vrouwen zijn geen broedkippen, baby’s geen werkkrachten.
Dat klopt, dat is een oplossing voor de langere termijn. Een tweede aspect: er is in Vlaanderen een enorme reserve van mensen die niet werken. Er zijn te veel inactieven, dat is zo. En volgens onze overheid is het blijkbaar eenvoudiger om buitenlanders een oceaan over te vliegen dan om inactieven in Vlaanderen, in België aan het werk te zetten. In Wallonië is de werkzaamheidsgraad 66 procent, die bij ons 77 procent. We moeten dichtbij huis kijken vooraleer we vreemde oorden opzoeken.
We keren terug naar de titel van uw boek: immigratiestop. Hoe denkt u deze te realiseren binnen de kaders van de Europese Unie en de Raad van Europa?
Wij hebben twee types voorstellen: die op lange termijn en die op korte termijn.
Staatssecretaris Nicole de Moor (cd&v) zegt dat ze geen nationale maatregelen moet nemen, want we hebben inmiddels het EU-migratiepact. Dat pact, dat zou de oplossing zijn. Dat is natuurlijk niet zo. Maar ook onze langetermijnoplossingen zijn Europees van aard of hebben een internationale component. Zo zal het uitermate belangrijk zijn om asiel en migratie te onttrekken aan de Europese Unie en er opnieuw een nationale bevoegdheid van te maken. Geen asiel na illegale immigratie, daarover hadden we het daarnet al. En natuurlijk, fysisch: onze Europese buitengrenzen beschermen.
Onze kortere termijnoplossingen zijn nationaal van aard. Van zodra het Vlaams Belang in een regering zit, kunnen deze voorstellen omgezet worden in wet of decreet en ten uitvoer gelegd worden. Soms is het zelf zo eenvoudig als een eenvoudige beleidswijziging of een herallocatie van budgetten. Dat zijn die zogenaamde quick fixes. Een voorbeeldje: de subsidiëring van Myria, het Federaal Migratiecentrum, wat volgens ons weinig meer is dan een pro-migratielobby. Die subsidiëring schaffen we af. Geen enkele van deze quick fixes zal alleen het probleem oplossen, maar ze zijn wel een kleine of minder kleine stap in de goede richting.
U had het over het beschermen van de Europese buitengrenzen? Bouwen we een muur?
Ja, al zullen hekken wellicht volstaan. Fysische barrières werken, hè. Oostenrijk bouwde in 2016 hekken en de immigratie nam af. Als je het mensen moeilijker maakt om iets te doen, doen ze het minder, als je het gemakkelijker maakt, doen ze het meer. Erg moeilijk is dat niet om te begrijpen.
Een belangrijke schuldige zijn natuurlijk die vzw’s die reddingsschepen opereren. Zij maken deel uit van de illegale mensenhandel. Want wat gebeurt er? Mensenhandelaars in Afrika zetten mensen op een bootje en duwen ze de Middellandse Zee op. Die bootjes komen dan in de problemen, vaak is dat ook echt zo, en worden opgepikt door Europese schepen die ze prompt afzetten in Europese havens. Soms loopt dat mis, en verdrinken er mensen. Ik vind verschrikkelijk, en de manier waarop je én dat menselijk leed doet ophouden, én onze buitengrenzen beschermt, is door die hele handel te ontzenuwen. En zo snel mogelijk.
0 Comments